Stressed out uptight, over worked wound up
Unleash what you got lets explore your naughty side
Follow me where we go, we dont need no bread crumbs
Cant you see baby youre the only one
You are my love, youre my love
Let me be your medicine.
Cuz I got one thing on my mind, Ill be your valentine
Spread your wings and baby fly away
Its your body, you can yell if you want to
Loud if you want to, scream if you want to
Just let me love you lay right here girl dont be scared of me
Give you sex therapy
Give you sex therapy
Its your body we'll go hard if you want to
As hard as you want to, soft as you want to
Just let me love you lay right here Ill be your fantasy
Give you sex therapy
Give you sex therapy
Baby less, all for you to do is let your body be
Ill lick you down, make you feel like youre about it bout it
whoa, yeah..
The doctor is here for you
Take you like Twilight ill bite your neck
You dont have to stay in the rain ill get you wet, yeah
Push you up against the wall
Turn you out and turn you on
Yea, yea, whoa
Its your body, you can yell if you want to
Loud if you want to, scream if you want to
Just let me love you lay right here girl dont be scared of me
Give you sex therapy
Give you sex therapy
Its your body we'll go hard if you want to
As hard as you want to, soft as you want to
Just let me love you lay right here, Ill be your fantasy
Give you sex therapy
Give you sex therapy
Whoa (4x)
Girl, it’s your body we can do whatever you like (2x)
It’s your body we can ride and rock and roll
Ride and rock and roll
Ride and rock, oh oh oh oh
(Chorus)
It’s your body, we can love it you want to
Love if you want to, scream if you want to
Just let me love you lay right here, girl don’t be scared of me
Give you sex therapy
Give you sex therapy
It’s your body, we’ll go hard if you want to
As hard as you want to, soft as you want to (it’s your body baby)
Just let me love you lay right here, I’ll be your fantasy
Give you sex therapy
Give you sex therapy
Shawty, Shawty it’s your body we can do can do can do (sex therapy)
Shawty, Shawty it’s your body we can do whatever you like
Just let me love you lay right here, girl don’t be scared of me
Give you sex therapy
Give you sex therapy
14.11.09
8.10.09
Mijn nieuwe realiteit.
06.10.09
Niets is wat het lijkt.
Woorden spoken in het rond.
Duidelijke explenaties zijn er niet.
Opgekropte emoties geuit in frustraties.
Ik sluit me af voor degenen die het dichtst bij staan.
Het grootste gevoel van verraad komt van hen.
Betrouwbaarheid wordt twijfel.
Achterdochtigheid fundamenteel.
Wat is de waarheid?
Een ieder draagt zijn eigen.
Het fockt me op.
Het brengt me naar beneden.
Maar ik zal blijven staan.
Mijn leven blijven leven.
Ik zal staan voor waar ik ga
wat ik doe en wat ik laat.
Ik zal leven voor mij gezin
voor de liefde die mij bemint.
De toekomst is onzeker.
Morgen is niet gegeven.
Maar ik geef niet op
nee, ik geef niet op..
Niets is wat het lijkt.
Woorden spoken in het rond.
Duidelijke explenaties zijn er niet.
Opgekropte emoties geuit in frustraties.
Ik sluit me af voor degenen die het dichtst bij staan.
Het grootste gevoel van verraad komt van hen.
Betrouwbaarheid wordt twijfel.
Achterdochtigheid fundamenteel.
Wat is de waarheid?
Een ieder draagt zijn eigen.
Het fockt me op.
Het brengt me naar beneden.
Maar ik zal blijven staan.
Mijn leven blijven leven.
Ik zal staan voor waar ik ga
wat ik doe en wat ik laat.
Ik zal leven voor mij gezin
voor de liefde die mij bemint.
De toekomst is onzeker.
Morgen is niet gegeven.
Maar ik geef niet op
nee, ik geef niet op..
19.7.09
Mijn nieuwe spot.
Mijn geweldige vriend kwam ooit thuis met a little lovely suprise for me. Het was zo'n heerlijke verwen roze bruisbol wat je in bad gooit en je erna laat omringen door de emulsie van rozengeur en kleur. Een echte must have voor in iedere badkuip.
But it got better.
Iedereen is er vast wel eens langsgelopen. The Body Shop en aanverwant winkels. Nou. Ik als wekelijks amsterdam-ganger loop altijd mn zelfde route en sla de meest achterlijke winkels op omdat ze me for SOME reason aantrekken, maar ik er nooit binnenstap.
Een aantal keer heeft mn boyfriendlief het dus over die beruchte winkel waar hij mn gift had gekocht. Keer op keer liepen we erlangs maar niet dat in binnen wou kijken ofzo. Tot we toevallig last week samen weer eens in de City te vinden waren...
Op vacaturejacht had ie me tóch overtuigd daar eens te gaan kijken, maar dan variant nummer 2 en niet the exact store waar hij toen dus kocht. Nou. Wij naar binnen en vragen "voor een vriend van mij" of de vacature nog openstond en zo ja, wat de vereisten waren.
Voor ik het wist werd de shopmanager erbij geroepen en had ik een soort van gesprek midden in de winkel erover. We werden naar de achterzijde geroepen waar een rond tafeltje met 4 fonteintjes stond,met eromheen allerlei soorten open potten geuren en kleuren.
HUPS je kreeg wat met een spatel op je hand gekwakt en wrijven maar! Toen ik het er weer af mocht spoelen viel mn mond (helaas) letterlijk open van verbazing. so damn zacht hebben mn handen nog nooit gevoeld. Haha!
We gingen van scrubs tot cremés, naar facials en maskers. Every girls heaven! De glimlach op mn gezicht werd breder bij elk product wat ik opgesmeerd kreeg.
Eventually kreeg ik (van elk product leek het wel) een cadeau van mn lieve vriendje. I couldnt wait om lekker met em de badkamer in te duiken en heerlijk samen te kliederen =D.
It was the sweetest gift ever, ent wordt moeilijk om deze te overtreffen (hint! haha). Nee hoor, maar echt:
Every girl should get her Home-Spa
Voor de geduldige lezers: get your ass to SABON!!
But it got better.
Iedereen is er vast wel eens langsgelopen. The Body Shop en aanverwant winkels. Nou. Ik als wekelijks amsterdam-ganger loop altijd mn zelfde route en sla de meest achterlijke winkels op omdat ze me for SOME reason aantrekken, maar ik er nooit binnenstap.
Een aantal keer heeft mn boyfriendlief het dus over die beruchte winkel waar hij mn gift had gekocht. Keer op keer liepen we erlangs maar niet dat in binnen wou kijken ofzo. Tot we toevallig last week samen weer eens in de City te vinden waren...
Op vacaturejacht had ie me tóch overtuigd daar eens te gaan kijken, maar dan variant nummer 2 en niet the exact store waar hij toen dus kocht. Nou. Wij naar binnen en vragen "voor een vriend van mij" of de vacature nog openstond en zo ja, wat de vereisten waren.
Voor ik het wist werd de shopmanager erbij geroepen en had ik een soort van gesprek midden in de winkel erover. We werden naar de achterzijde geroepen waar een rond tafeltje met 4 fonteintjes stond,met eromheen allerlei soorten open potten geuren en kleuren.
HUPS je kreeg wat met een spatel op je hand gekwakt en wrijven maar! Toen ik het er weer af mocht spoelen viel mn mond (helaas) letterlijk open van verbazing. so damn zacht hebben mn handen nog nooit gevoeld. Haha!
We gingen van scrubs tot cremés, naar facials en maskers. Every girls heaven! De glimlach op mn gezicht werd breder bij elk product wat ik opgesmeerd kreeg.
Eventually kreeg ik (van elk product leek het wel) een cadeau van mn lieve vriendje. I couldnt wait om lekker met em de badkamer in te duiken en heerlijk samen te kliederen =D.
It was the sweetest gift ever, ent wordt moeilijk om deze te overtreffen (hint! haha). Nee hoor, maar echt:
Every girl should get her Home-Spa
Voor de geduldige lezers: get your ass to SABON!!
Confessions en taboes.
Vervolg op mijn vorige blog. Maar dan in een ander aspect. Een echte eye-opener.
Je wordt doodgegooid met de opmerking: dat heb je echt van je vader/moeder!"
Deze blog gaat waarschijnlijk lijken op een preach for a better life waarvan velen zullen zeggen/denken kijk eerst naar jezelf (waar je dan compleet gelijk in hebt) maar tóch moet ik het in elk geval kwijt. In overweging om mezelf (once again) proberen te verbeteren!
Oke, hier komt ie:
Ooit kwam mijn dag dat ik een zwangerschaps test deed die positief was. Alles hier omheen doet er totaal niet toe in dit verhaal dus kunnen we meteen skippen. Afijn. Normaal hoor je aaaaaltijd van pregnant woman dat ze oh-zo verslaafd aan snoepen van een bepaald assortiment raken. Ik kan je met volle overtuiging vertellen: het is een fabeltje die al eeuwen wordt rondbazuint.
Natuurlijk kan iemand ergens meer zin in hebben, maar feiten die duiden op duidelijk zochtbare verslavingen tijdens de zwangerschap zijn totaal van de tafel geschoven.
Daar integen kan ik zelfs delen dat tijdens míjn zwangerschap? ik gewoon 9 v/d 10 keer amper tot niks kon eten omdat mn buik zich gewoon vol van BABY voelde. Raar maar waar.
Gezond eten was wel een pré maar zat er simpelweg niet in voor mij. Ik hield niks binnen en was een geweldig voorbeeld van hoe het zou kunnen zijn als je morningsickness hebt gedurende meer dan de helft van je zwangerschap. meerdere keren heb ik in het ziekenhuis gelegen aan het infuus door ik uitgedroging omdatk dus niks binnen kon houden.
Alles voor mn dochtertje, toen al.
Nu waar het eigenlijk om ging toen ik dees blog begon. Confessions en taboes.
Wanneer je op het punt staat een kindje op de wereld te brengen is het een feit dat die de genen van beide ouders tot zich neemt.
Now the part where you should get worried as a parent.
Ik heb opgezocht dat wanneer je een roker/smoker/drinker bent, dat er ruim 64% kans is dat je dat overbrengt op je siblings. Al doe je het wel of niet in het zicht.
I felt bad. Mijn partner rookt en heeft een geschiedenis in smoken. Ik rook (djarum telt igenlijk ZO niet mee, maar oke..) en smoken heeft er ook wel eens ingezeten(niet beginnend over brownies e.d.)
En ja, als je dan tijd neemt om daar bij stil te staan, helemaal als opvolger van mijn vorige blog, is het pretty Messed-Up what we're doing.
De buitenwereld oogt al niet anders meer dan jointdraaiende kids in zoiezo haast elk bushokje, laat staan op scholen/uitgaansgelegenheden en alle andere plekken waar je normaal zou komen of heen gaat om een gezelligavondje te hebben.
Once again. Ik hou mn hart vast.
Je wordt doodgegooid met de opmerking: dat heb je echt van je vader/moeder!"
Deze blog gaat waarschijnlijk lijken op een preach for a better life waarvan velen zullen zeggen/denken kijk eerst naar jezelf (waar je dan compleet gelijk in hebt) maar tóch moet ik het in elk geval kwijt. In overweging om mezelf (once again) proberen te verbeteren!
Oke, hier komt ie:
Ooit kwam mijn dag dat ik een zwangerschaps test deed die positief was. Alles hier omheen doet er totaal niet toe in dit verhaal dus kunnen we meteen skippen. Afijn. Normaal hoor je aaaaaltijd van pregnant woman dat ze oh-zo verslaafd aan snoepen van een bepaald assortiment raken. Ik kan je met volle overtuiging vertellen: het is een fabeltje die al eeuwen wordt rondbazuint.
Natuurlijk kan iemand ergens meer zin in hebben, maar feiten die duiden op duidelijk zochtbare verslavingen tijdens de zwangerschap zijn totaal van de tafel geschoven.
Daar integen kan ik zelfs delen dat tijdens míjn zwangerschap? ik gewoon 9 v/d 10 keer amper tot niks kon eten omdat mn buik zich gewoon vol van BABY voelde. Raar maar waar.
Gezond eten was wel een pré maar zat er simpelweg niet in voor mij. Ik hield niks binnen en was een geweldig voorbeeld van hoe het zou kunnen zijn als je morningsickness hebt gedurende meer dan de helft van je zwangerschap. meerdere keren heb ik in het ziekenhuis gelegen aan het infuus door ik uitgedroging omdatk dus niks binnen kon houden.
Alles voor mn dochtertje, toen al.
Nu waar het eigenlijk om ging toen ik dees blog begon. Confessions en taboes.
Wanneer je op het punt staat een kindje op de wereld te brengen is het een feit dat die de genen van beide ouders tot zich neemt.
Now the part where you should get worried as a parent.
Ik heb opgezocht dat wanneer je een roker/smoker/drinker bent, dat er ruim 64% kans is dat je dat overbrengt op je siblings. Al doe je het wel of niet in het zicht.
I felt bad. Mijn partner rookt en heeft een geschiedenis in smoken. Ik rook (djarum telt igenlijk ZO niet mee, maar oke..) en smoken heeft er ook wel eens ingezeten(niet beginnend over brownies e.d.)
En ja, als je dan tijd neemt om daar bij stil te staan, helemaal als opvolger van mijn vorige blog, is het pretty Messed-Up what we're doing.
De buitenwereld oogt al niet anders meer dan jointdraaiende kids in zoiezo haast elk bushokje, laat staan op scholen/uitgaansgelegenheden en alle andere plekken waar je normaal zou komen of heen gaat om een gezelligavondje te hebben.
Once again. Ik hou mn hart vast.
Worried mommy.
Ik maak me zorgen om het leven dat mn dochtertje later moet leiden in deze maatschappij. Nu bijna 14 maanden voel ik me gezegend mijn kleine meisje gezond te zien opgroeien. Elke dag wil ze iets nieuws leren. En elke dag geniet ik meer van haar.
Vroeger toen het bleef bij een gespreksonderwerp met verscheidene vrienden kwam deze topic altijd wel naar boven: Ik vraag me af hoe onze kinderen later zullen worden, met al die shit wat je nu al om je heen ziet".
Nu ik mn little girl echt een klein mevrouwtje zie worden ben ik bang voor de invloeden die al gauw op haar pad zullen komen.
Kinderen vanaf groep 1 hebben een mentaliteit van iemand minstens 2 jaar ouder. Dan heb ik het vooral (no offense) over de associaal "hollands" opgevoede kiddo's onder ons.
Mijn nichtje lief zit nu in groep 1 (vandaar deze ervaringen) en soms als ik haar wegbreng/ophaal sta ik te kijken van hoe het er aan toe gaat. Het is zo onwerkelijk.
Telkens vraag ik me af: was ik vroeger ook zo, nee toch!??"
Natuurlijk benik het er compleet mee eens dat je je zoontje/dochter maakt tot wat ze zijn. Daar geld een goede opvoeding het zwaarst in. En ofcourse kan je daar altijd aan werken.
Maar come-on. Het is gewoon niet meer normaal hoe de komende generaties achter uit zullen gaan!
Respect normen en (eigen)waarden zijn totaal niet wat het geweest is. In mijn tijd al niet meer, maar laat staan als mijn (en misschien jouw) dochtertje/zoontje later in de pubertijd zit.
Ik hou mn hart vast en zal er alles aan doen, wat ik kan als moeder, om mijn nu nog zo kleine meisje, het beste te geven that I can.
Vroeger toen het bleef bij een gespreksonderwerp met verscheidene vrienden kwam deze topic altijd wel naar boven: Ik vraag me af hoe onze kinderen later zullen worden, met al die shit wat je nu al om je heen ziet".
Nu ik mn little girl echt een klein mevrouwtje zie worden ben ik bang voor de invloeden die al gauw op haar pad zullen komen.
Kinderen vanaf groep 1 hebben een mentaliteit van iemand minstens 2 jaar ouder. Dan heb ik het vooral (no offense) over de associaal "hollands" opgevoede kiddo's onder ons.
Mijn nichtje lief zit nu in groep 1 (vandaar deze ervaringen) en soms als ik haar wegbreng/ophaal sta ik te kijken van hoe het er aan toe gaat. Het is zo onwerkelijk.
Telkens vraag ik me af: was ik vroeger ook zo, nee toch!??"
Natuurlijk benik het er compleet mee eens dat je je zoontje/dochter maakt tot wat ze zijn. Daar geld een goede opvoeding het zwaarst in. En ofcourse kan je daar altijd aan werken.
Maar come-on. Het is gewoon niet meer normaal hoe de komende generaties achter uit zullen gaan!
Respect normen en (eigen)waarden zijn totaal niet wat het geweest is. In mijn tijd al niet meer, maar laat staan als mijn (en misschien jouw) dochtertje/zoontje later in de pubertijd zit.
Ik hou mn hart vast en zal er alles aan doen, wat ik kan als moeder, om mijn nu nog zo kleine meisje, het beste te geven that I can.
Binnenvetter.
Ik laat me hart spreken
geen zin om me hoofd te breken
gevoelens weer opgekropt
door woede weer opgeslokt
stress en verdriet.
al een tijdje mezelf niet
en ze denken dat ze me kennen
ze weten de helft niet
niemand, merkt iets
ik verstop het zonder te spelen
emoties wil ik niet delen
het blijft binnen.
hetgeen wat ik geef
het zijn woorden en zinnen
geschreven zonder versterking
ik geef het zonder beperking
me woorden op de beat
een therapeutische werking.
ik vraag niemand om hulp
er is niemand die helpt
met de pen kom ik steeds een stukje
dichter bij mezelf.
het moet eruit
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnevetter.
kan de klokken horen luiden
maar ik weet niet waar de klepel hangt
of weet ik het wel, ben ik gewoon bang?
kheb angst om te falen
ben bang om weer af te dwalen.
Ik schrijf voor wat ik voel
kan ik je hart en ziel raken?
onvoorwaardelijk liefde geven
zonder te haten?
mama's zorgen wegnemen
en haar weer trots maken?
loslaten
wat ik eigenlijk niet wil missen
ik zie mensen gissen
neem me aas mee om te vissen
maar ik bijt niet.
"The world is yours" is me lijflied
soms voel ik me dood
ook al is het me tijd niet
maar ik blijf niet in deze staat
me gebeden worden gehoord
gevoelens worden verwoord
dus ik schrijf door
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnenvetter.
Ik zoek me steun op de beat
leun op de beat
het houd me staande
maar die bullshit binnen in me blijft gaande.
tot hier en niet verder
de heer is me herder
ik laat me leiden
bestemming onbekend
me stemming ongekend
emoties omgezet
tis winnen met woorden
ik laat me rust niet meer verstoren
geen zin om me hoofd te breken
gevoelens weer opgekropt
door woede weer opgeslokt
stress en verdriet.
al een tijdje mezelf niet
en ze denken dat ze me kennen
ze weten de helft niet
niemand, merkt iets
ik verstop het zonder te spelen
emoties wil ik niet delen
het blijft binnen.
hetgeen wat ik geef
het zijn woorden en zinnen
geschreven zonder versterking
ik geef het zonder beperking
me woorden op de beat
een therapeutische werking.
ik vraag niemand om hulp
er is niemand die helpt
met de pen kom ik steeds een stukje
dichter bij mezelf.
het moet eruit
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnevetter.
kan de klokken horen luiden
maar ik weet niet waar de klepel hangt
of weet ik het wel, ben ik gewoon bang?
kheb angst om te falen
ben bang om weer af te dwalen.
Ik schrijf voor wat ik voel
kan ik je hart en ziel raken?
onvoorwaardelijk liefde geven
zonder te haten?
mama's zorgen wegnemen
en haar weer trots maken?
loslaten
wat ik eigenlijk niet wil missen
ik zie mensen gissen
neem me aas mee om te vissen
maar ik bijt niet.
"The world is yours" is me lijflied
soms voel ik me dood
ook al is het me tijd niet
maar ik blijf niet in deze staat
me gebeden worden gehoord
gevoelens worden verwoord
dus ik schrijf door
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnenvetter.
Ik zoek me steun op de beat
leun op de beat
het houd me staande
maar die bullshit binnen in me blijft gaande.
tot hier en niet verder
de heer is me herder
ik laat me leiden
bestemming onbekend
me stemming ongekend
emoties omgezet
tis winnen met woorden
ik laat me rust niet meer verstoren
Ik en lyrics.
Ik betrap mezelf er net voor de zoveelste keer op dat ik weer in de wereld van de lyrics ben gedoken. Ik vind mn inspiratie in de teksten die een ander in een rap of song verwoord.
Gedurende mn (zeer verwaarloosde) blog zal je minnnnstens 10 teksten terugvinden die worldknown zijn maar hoogstwaarschijnlijk a tiny little bit aangepast met mn eigen visie.
Have fun journing around my blogspot.com
Gedurende mn (zeer verwaarloosde) blog zal je minnnnstens 10 teksten terugvinden die worldknown zijn maar hoogstwaarschijnlijk a tiny little bit aangepast met mn eigen visie.
Have fun journing around my blogspot.com
25.6.09
Judgementalism.
het is makkelijk om over een ander te praten, omdat je op zown
moment niet aan je eigen shit hoeft te denken. let me tell you my
deepest insecurity. ik heb het er met mn friend over gehad,
maar het blijft me dwarszitten.
anderhalf jaar geleden had ik een lichaam waar niks op aan te
merken was. genoeg van alles, noem ik het maar.
toen raakte ik zwanger van mn prachtkindje. zelfs in die periode,
had ik een figuur waar veel zwangere van wenste. totaal geen
dikkerd als vele anderen, geen vreetkikken, geen verslavingen, niks.
mn dochtertje eiste mn tol en ik lag vaak in het ziekenhuis.
het maakte me niet uit zolang zij maar gezond was en bleef.
wat er met mij gebeurde dind care.
na mn bevalling had ik al gauw a superslim body. noem het ideaal.
ik walg ervan.
wanneer ik iemand een tijdje niet zag (dit geld voor meerdere keren)
kreeg ik te horen hoe smal mn gezicht wel niet was geworden. daar
bleef het niet bij. ook over mn benen waar eerst mn trotse vetjes
galopeerden, kreeg ik commentaar.
overal en van iedereen kreeg ik shit te horen. net wanneer ik dacht
van het gezeik af te zijn, got it even worse.
ik moest invallen voor een een meisje bij de modeshow. na veel uur
ging de groep eten, ik wou niks omdatk simpelweg niet KAN eten in
warm en benauwd weer. ik at braaf mn yoghurt en bananie die ik
eerder had gekocht samen met ander ongezond eten als chips en
snoep.
totaal geen eetproblemen maar walg gewoon van in warm weer
patatterig eten. al gauw kreeg ik een klote-opmerking naar mn hoofd
die de rest waarschijnlijk niet eens hoorde: Ja echte modellen eten
niet hea!" godverdomme de ZOVEELSTE die zn woord klaar had.
vervolgens hoor ik van mn friend met wie ik erheen was gegaan dat
een vriend van haar had gevraagd/zegt: zo dun was Joyce toch nooit?"..
iemand met wie ik totaal nooit omging
een tante maakte zich zorgen en had het er alleen maar over, na
elkaar een jaar niet te hebben gezien, dak moest eten en hoe dun ik
was. ik kon wel janken, zo erg voelde ik me de grond ingetrapt.
ik bracht het er met een lachje vanaf. but it hurted.
iemand anders uit de familie zei een tijdje geleden datk gewoon als
"bot" eruit zag.
ik vroeg vandaag aan mn vriend oft leuk was watk aan had. een
truitje met eronder een zwarte kort witgestreepte broek. Nee zei ie.
kvroeg waarom. hij vond dat het te wijd zat....
Ik zweer et ik kan er gewoon NIET meer tegen dat men elke keer dit
soort opmerkingen maakt.
ik eet focking normaal en soms zelfs meer dan nodig. ik sport/beweeg
niet. kots mn eten niet uit. weet ik veel NOEM HET MAAR OP! ik ben er
focking van op de hoogte datk ben afgevallen en for your information:
Ik walg er net zoveel van als ieder ander die op me loopt te k*nkeren
hoe dun ik ben!"
ik ben het gewoon zat. kheb zoveel shit aan mn hoofd, meer dan
handelbaar. hou gewoon je mond over hoe ik eruit zie. ik zie het zelf
24/7 en geniet totaal niet van het beeld. so please, shut up.
opmerkingen doen meer dan je denkt. denk gewoon na over wanneer
mensen constant tegen je zouden zeggen/vragen of je wel genoeg
eet, of er iets is waarom je er zo uitziet, en noem het maar op.
het doet focking pijn. het brengt zelfhaat mee, without kidding.
hou er gewoon mee op.
moment niet aan je eigen shit hoeft te denken. let me tell you my
deepest insecurity. ik heb het er met mn friend over gehad,
maar het blijft me dwarszitten.
anderhalf jaar geleden had ik een lichaam waar niks op aan te
merken was. genoeg van alles, noem ik het maar.
toen raakte ik zwanger van mn prachtkindje. zelfs in die periode,
had ik een figuur waar veel zwangere van wenste. totaal geen
dikkerd als vele anderen, geen vreetkikken, geen verslavingen, niks.
mn dochtertje eiste mn tol en ik lag vaak in het ziekenhuis.
het maakte me niet uit zolang zij maar gezond was en bleef.
wat er met mij gebeurde dind care.
na mn bevalling had ik al gauw a superslim body. noem het ideaal.
ik walg ervan.
wanneer ik iemand een tijdje niet zag (dit geld voor meerdere keren)
kreeg ik te horen hoe smal mn gezicht wel niet was geworden. daar
bleef het niet bij. ook over mn benen waar eerst mn trotse vetjes
galopeerden, kreeg ik commentaar.
overal en van iedereen kreeg ik shit te horen. net wanneer ik dacht
van het gezeik af te zijn, got it even worse.
ik moest invallen voor een een meisje bij de modeshow. na veel uur
ging de groep eten, ik wou niks omdatk simpelweg niet KAN eten in
warm en benauwd weer. ik at braaf mn yoghurt en bananie die ik
eerder had gekocht samen met ander ongezond eten als chips en
snoep.
totaal geen eetproblemen maar walg gewoon van in warm weer
patatterig eten. al gauw kreeg ik een klote-opmerking naar mn hoofd
die de rest waarschijnlijk niet eens hoorde: Ja echte modellen eten
niet hea!" godverdomme de ZOVEELSTE die zn woord klaar had.
vervolgens hoor ik van mn friend met wie ik erheen was gegaan dat
een vriend van haar had gevraagd/zegt: zo dun was Joyce toch nooit?"..
iemand met wie ik totaal nooit omging
een tante maakte zich zorgen en had het er alleen maar over, na
elkaar een jaar niet te hebben gezien, dak moest eten en hoe dun ik
was. ik kon wel janken, zo erg voelde ik me de grond ingetrapt.
ik bracht het er met een lachje vanaf. but it hurted.
iemand anders uit de familie zei een tijdje geleden datk gewoon als
"bot" eruit zag.
ik vroeg vandaag aan mn vriend oft leuk was watk aan had. een
truitje met eronder een zwarte kort witgestreepte broek. Nee zei ie.
kvroeg waarom. hij vond dat het te wijd zat....
Ik zweer et ik kan er gewoon NIET meer tegen dat men elke keer dit
soort opmerkingen maakt.
ik eet focking normaal en soms zelfs meer dan nodig. ik sport/beweeg
niet. kots mn eten niet uit. weet ik veel NOEM HET MAAR OP! ik ben er
focking van op de hoogte datk ben afgevallen en for your information:
Ik walg er net zoveel van als ieder ander die op me loopt te k*nkeren
hoe dun ik ben!"
ik ben het gewoon zat. kheb zoveel shit aan mn hoofd, meer dan
handelbaar. hou gewoon je mond over hoe ik eruit zie. ik zie het zelf
24/7 en geniet totaal niet van het beeld. so please, shut up.
opmerkingen doen meer dan je denkt. denk gewoon na over wanneer
mensen constant tegen je zouden zeggen/vragen of je wel genoeg
eet, of er iets is waarom je er zo uitziet, en noem het maar op.
het doet focking pijn. het brengt zelfhaat mee, without kidding.
hou er gewoon mee op.
20.6.09
Its a hardknock life.
soms zijn er momenten waar je je alleen voelt. waar de wereld rondom je draait maar jij als pion in het spel stil staat. je vrienden lijken vergeten, familie is er nooit geweest. emoties spinnen als een rollercoaster.
er is geen begin neither an end. al het opgekropte wordt geuit terwijl niemand je ziet. extreme gedachte hunten je mind. dit kan niet goed zijn. zoekend naar een escape in deze wereld raak je nog dieper in die van jezelf. wanneer eindigt het.
het liefst verdwijn je. tot je alles op een rijtje hebt. de realiteit verteld iets anders. elke dag wordt je in dat zelfde huis met de zelfde shit wakker. karma? ik denk het niet. het voelt als opoffering zonder grenzen.
keer op keer ga je beyond je eigen normen en waarden om een ander te pleasen. kinda sad, but shure is true. ze zeggen dat liefde je blind maakt. can somebody hand a walking stick?
another thing, the future is what you make it. in de meeste gevallen zou ik zeggen Ja. maar er zijn genoeg momenten waar je gewoon simpelweg niet om vraagt. what happened to this world. zoveel bemoeienis wat leidt tot extremisme op een negatieve manier.
het maakt je eigen problemen nog persoonlijker en je bent automatisch nog meer op jezelf aangewezen.
Its a hard-knock Life.
er is geen begin neither an end. al het opgekropte wordt geuit terwijl niemand je ziet. extreme gedachte hunten je mind. dit kan niet goed zijn. zoekend naar een escape in deze wereld raak je nog dieper in die van jezelf. wanneer eindigt het.
het liefst verdwijn je. tot je alles op een rijtje hebt. de realiteit verteld iets anders. elke dag wordt je in dat zelfde huis met de zelfde shit wakker. karma? ik denk het niet. het voelt als opoffering zonder grenzen.
keer op keer ga je beyond je eigen normen en waarden om een ander te pleasen. kinda sad, but shure is true. ze zeggen dat liefde je blind maakt. can somebody hand a walking stick?
another thing, the future is what you make it. in de meeste gevallen zou ik zeggen Ja. maar er zijn genoeg momenten waar je gewoon simpelweg niet om vraagt. what happened to this world. zoveel bemoeienis wat leidt tot extremisme op een negatieve manier.
het maakt je eigen problemen nog persoonlijker en je bent automatisch nog meer op jezelf aangewezen.
Its a hard-knock Life.
30.4.09
Qday
toch een dag waar je OF jaarlijks naar uit kijkt, of juist tegen opziet. in mijn geval, ja hoor: gemengde gevoelens. ik besloot met twee vriendinnen te gaan om vervolgens maar gewoon te zien wat de dag ons zou brengen. locatie? motherfucking amsterdam natuurlijk, wat anders, eh? eenmaal aangekomen was alle moed al meteen in onze schoenen gezakt en vroegen we ons af waarom we daar eigelijk waren.
het beste ervan maken, dat was ons thema die dag. nou mooi. na de eerste kilometers achter de rug te hebben gehad werd ons knusse groepje steeds groter, op een gegeven moment zelfs: te groot. we besloten te splitten en zo bleef ik met een groepje van 4over. na elk plein af te zijn geweest die er zowat bestaat daaro, begon de camera naar boven te komen, mijn god wat een memoire..
elk geval.. om tot een eindstand te komen, want uitgebreider dan dit is toch niet interessant: we hebben geweldig genoten, zijn lekker los gegaan, (sommige van ons) leuke bekenden gezien, maar hebben ons vooral elkaar héerlijk vermaakt.
de indomper sloeg achteraf wel als een bom in... en dat nog wel op een ALCOHOL-LOZE dag.. je leest het goed ja, tot depressiefs aan toe haha! ..volgend jaar weer? Ik zeg DOEN, maar tot die tijd kijken we het ff aan..
(als voorbeeld hoe we het hadden een aantal fotoos op komst!)
het beste ervan maken, dat was ons thema die dag. nou mooi. na de eerste kilometers achter de rug te hebben gehad werd ons knusse groepje steeds groter, op een gegeven moment zelfs: te groot. we besloten te splitten en zo bleef ik met een groepje van 4over. na elk plein af te zijn geweest die er zowat bestaat daaro, begon de camera naar boven te komen, mijn god wat een memoire..
elk geval.. om tot een eindstand te komen, want uitgebreider dan dit is toch niet interessant: we hebben geweldig genoten, zijn lekker los gegaan, (sommige van ons) leuke bekenden gezien, maar hebben ons vooral elkaar héerlijk vermaakt.
de indomper sloeg achteraf wel als een bom in... en dat nog wel op een ALCOHOL-LOZE dag.. je leest het goed ja, tot depressiefs aan toe haha! ..volgend jaar weer? Ik zeg DOEN, maar tot die tijd kijken we het ff aan..
(als voorbeeld hoe we het hadden een aantal fotoos op komst!)
29.4.09
25.4.09
where words fail, music speaks
She's staring at me. Im sitting wondering whats she's thinking. Nobody's talking cause talking just turns into screaming. And now its Im yelling over her, she yelling over me. All that that means is neither of us listening.
And whats even worse? We dont even remember why we're fighting. So both of us are mad for nothing. Fighting for nothing. Crying for nothing.
But we wont let it go for nothing, no not for nothing. This should be nothing to a love like what we got.
Baby I know sometimes its gonna rain. But baby can we make up now? Cause I cant sleep through the rain, cant sleep through the pain.
Girl I dont wanne go to bed mad about you. And I dont want you to go to bed mad about me. No I dont wanne go to bed mad about you. And I dont want you to go to bed mad about me. Oh no no ..
And it gets me upset. Girl when youre constantly accusing. Asking questions like you allready know. We're fighting this war, baby when both of us are losing. This aint the way love is supposed to go.
Whoa, what happened to working things out? We've fall into this place. Where you aint backin down, and I aint backin down. So what the hell do we do now? Its all for nothing. Fighting for nothing. Crying for nothing.
But we wont let it go for nothing, no not for nothing. This should be nothing to a love like what we got.
Baby I know sometimes its gonna rain. But baby can we make up now? Cause I cant sleep through the rain, cant sleep through the pain.
Girl I dont wanne go to bed mad about you. And I dont want you to go to bed mad about me. No I dont wanne go to bed mad about you. And I dont want you to go to bed mad about me. Oh no no ..
Baby this love aint gonne be perfect. And just how good its gonne be, we can fuss and we can fight. As long as everythings alright between us before we go to sleep, baby we're gonne be happy.
Baby I know sometimes its gonna rain. But baby can we make up now? Cause I cant sleep through the rain, cant sleep through the pain.
Girl I dont wanne go to bed mad about you. And I dont want you to go to bed mad about me. No I dont wanne go to bed mad about you. And I dont want you to go to bed mad about me. Oh no no ..
__________________________________________________________
I can put these lyric in my own experience and it would be so similiar to the ones written above. dont you have those days, where music exáctly says what you think without adding sum? aint it a blessing: where words fail, music speaks.
defenitie van vriendschap
veel mensen op mn pad gekomen. maar een paar gebleven. zoveel dingen meegemaakt die ertoe hebben geleid dat ik mn dagelijkse leven doorbreng met maar een x-aantal mensen waarvan men elkaar onderling kent zonder echt te kennen. volg je me. aite.
namen noemen heeft geen zin maar if we're down, youll recognize yourself in one of the following.
- samen maizena-koekjes eten tot je letterlijk kotsmisselijk ben, en dan nog een stuk of 10 erbij proppen en dat ze vervólgens de eerst volgende maanden jaren nooit meer zo 'uniek' smaakten als toen. cd kraspartij wat nog steeds unknown is. geweldig.
- samen naar pasar malam besar gaan, daar de jongen tegen komen waar je smoorverliefd op bent, vervolgens uren op een rieten bankje (een showmodel jawel) erover praten. of snachts "doen durven of de waarheid" spelen waarbij je vervolgens op de vraag der vragen komt: als je een chocolaatje was, door wie zou je het liefst worden opgegeten. priceless.
- samen dagelijks bij de plaatselijke supermarkt op de stang die winkelwagens tegenhoudt zitten met je chocoladetoetje (die je eruit drinkt?) en cheap-ass drinkblikjes. niet te beginnen over totumtijden of de meest afschuwelijk eeuwig bewaarde fotoos. timeless.
- samen dagelijks naar mofuckin amsterdam om keer op keer hetzelfde rijtje winkels langs te lopen en jezelf lekker te maken met kleding en dingies waar je totaal geen geld voor hebt. eeuwig op één lijn zitten wat betreft dem boys than and now. dezelfde dingen willen zeggen, op zn minst 1x per dag. One.
- samen hebben over hoe het zou zijn om samen uit te gaan, wat er door de jaren heen nog stéeds niet van is gekomen tenzij eind-gala 3jaar geleden meetelt? verder typische gossipgirls gebeurtenissen meemaken die haast geen werkelijkheid zouden mogen zijn in deze dagelijkse gang van zaken. heerlijk.
- samen superduper verlegen en vooral aqward een begin makend aan ons verdwaalde bobberschap wat is gaan leiden tot een onmisbaar gezel-en tanteschap. verhalen maken die nergens over gaan, het liefst zo lang intelligent en diepgaand mogelijk. ons ding.
- trouwens, samen opgroeiend aan de beruchte tafel waar nooit normaal gedaan kan worden. overdreven hoge kuiven, gekleurde linten, zelfde jurkjes, neppukkels nabootsen (still ask myself why), kantoor spelen waar ik mn eeuwige naam Martha Berg aan over heb gehouden, en ga zo maar door. never ending.
you guys each visualize a part of my being. my true and ONLY definitions of "friendship".
namen noemen heeft geen zin maar if we're down, youll recognize yourself in one of the following.
- samen maizena-koekjes eten tot je letterlijk kotsmisselijk ben, en dan nog een stuk of 10 erbij proppen en dat ze vervólgens de eerst volgende maanden jaren nooit meer zo 'uniek' smaakten als toen. cd kraspartij wat nog steeds unknown is. geweldig.
- samen naar pasar malam besar gaan, daar de jongen tegen komen waar je smoorverliefd op bent, vervolgens uren op een rieten bankje (een showmodel jawel) erover praten. of snachts "doen durven of de waarheid" spelen waarbij je vervolgens op de vraag der vragen komt: als je een chocolaatje was, door wie zou je het liefst worden opgegeten. priceless.
- samen dagelijks bij de plaatselijke supermarkt op de stang die winkelwagens tegenhoudt zitten met je chocoladetoetje (die je eruit drinkt?) en cheap-ass drinkblikjes. niet te beginnen over totumtijden of de meest afschuwelijk eeuwig bewaarde fotoos. timeless.
- samen dagelijks naar mofuckin amsterdam om keer op keer hetzelfde rijtje winkels langs te lopen en jezelf lekker te maken met kleding en dingies waar je totaal geen geld voor hebt. eeuwig op één lijn zitten wat betreft dem boys than and now. dezelfde dingen willen zeggen, op zn minst 1x per dag. One.
- samen hebben over hoe het zou zijn om samen uit te gaan, wat er door de jaren heen nog stéeds niet van is gekomen tenzij eind-gala 3jaar geleden meetelt? verder typische gossipgirls gebeurtenissen meemaken die haast geen werkelijkheid zouden mogen zijn in deze dagelijkse gang van zaken. heerlijk.
- samen superduper verlegen en vooral aqward een begin makend aan ons verdwaalde bobberschap wat is gaan leiden tot een onmisbaar gezel-en tanteschap. verhalen maken die nergens over gaan, het liefst zo lang intelligent en diepgaand mogelijk. ons ding.
- trouwens, samen opgroeiend aan de beruchte tafel waar nooit normaal gedaan kan worden. overdreven hoge kuiven, gekleurde linten, zelfde jurkjes, neppukkels nabootsen (still ask myself why), kantoor spelen waar ik mn eeuwige naam Martha Berg aan over heb gehouden, en ga zo maar door. never ending.
you guys each visualize a part of my being. my true and ONLY definitions of "friendship".
when Im on my knees
There are days when I feel the best of me is ready to begin. There are days when I feel Im letting go, and soaring on the wind. But Ive learned in laughter or in pain, how to survive.
I can be in a crowd, by myself, or almost anywhere when I feel theres a need to talk with God. cus He taught me that when I close my eyes, theres no darkness, only light.
I can be in a crowd, by myself, or almost anywhere when I feel theres a need to talk with God. cus He taught me that when I close my eyes, theres no darkness, only light.
22.4.09
the story continues
er zijn van die momenten of dat je je af vraagt; waar doe ik het nog voor. in deze zin van het woord bedoel ik vooral relatiegewijs. een kleine terugverwijzing naar mn blog uit december "shitty days".
door de maanden heen staat de text uit "shitty days" sterk voor hoe ik dingen zie en vooral meemaak. keer op keer probeer ik mn ish te uiten maar kom gwn letterlijk op mn verwoording van toen terecht. oke oke, imma save you to effort to search for it. hier nog éen keer my written down.. :
niks aan toe te voegen. up to the next dropdown!
door de maanden heen staat de text uit "shitty days" sterk voor hoe ik dingen zie en vooral meemaak. keer op keer probeer ik mn ish te uiten maar kom gwn letterlijk op mn verwoording van toen terecht. oke oke, imma save you to effort to search for it. hier nog éen keer my written down.. :
snapje. constant het gevoel hebben dat je je moet aanpassen aan de situatie. weetje oke, ofcorz shit happends en youve got to deal with it. maar ik vind dat het hoe dan ook, vanzelf sprekend zou moeten zijn dat het van twee kanten komt in plaats van eenzijdig gedoe. bdoel van, how you gonne act like that en nog denken dat alles goed is en alles op rolletjes loopt of 'vanzelf' wel weer goedkomt. nee, zo werkt het niet. in vriendschap niet, zelfde voor relaties.
it freakin takes two. and if you cant seem to understand that, or figure that out yourself, than what game are you playing. cuz it shure aint mine. dat is gewoon iets wat meer dan duidelijk is geworden door de ervaringen heen.
kben gezegend met frendz om me heen die behalve zeggen, ook werkelijk 'begrijpen' of voelen wat ik bedoel.
hoe kan je 'helemaal' voor iets gaan alsj gewoon voor jezelf omringd bent met vraagtekens en shit als dat. be real. het gaat je niet lukken, tenzij je jezelf voor de gek houdt of gewoon frkn naïef bent.
pás wanneer dingen gaan zoals ze horen kan je jezelf compleet overgeven of op zn minst proberen iets in die richting te bereiken. tot dat moment is het, voor mij althans, een kwestie van tijd. in de vriendschappen die ik heb, maar net zo goed als in de relatie waar ik zit.
die beruchte tijd is gewoon iets wat ruimte geeft om dingen op een rijtje te zetten voor je een volgende stap zet. vergelijk het met een little kiddo die het gevoel heeft meteen te moeten rennen in plaats van eerst te leren kruipen. in dat voorbeeld lijkt het oh-zo logisch, maar pas het maar eens toe op het dagelijks leven. het zal tegenvallen cuz that shit just aint easy.
mn eindstand van dit verhaal? ik kan alleen zeggen: read between the lines, voor een ieder die zich aangesproken voelt. ergens komt gewoon een punt dat je genoeg van dingen hebt. wat resulteerd in het kwijt moeten van het bovenstaande.
op één lijn of niet. dit is mijn verhaal.
niks aan toe te voegen. up to the next dropdown!
where we at
wut the fuzz met dit dagelijks leven. aan de ene kant genieten tot het uiterste, aan de andere kant zo ontzettend veel op en aan te merken. een typisch geval van géén classieke win-win situatie. neem mezelf. het ene moment spring ik (letterlijk) in het diepe met mn nichtje en heb de soort lol wak al minstens in geen twee jaar meer heb gehad, het volgende moment zik thuis en vraag me af what the hell ive made of my life. zoveel mooie dingen op mn pad gekomen maar waar sta IK in dit alles. de verschillende situaties en/of mensen kwamen op MIJ af, ik niet op hun. dus wat heb ik nou eigelijk zelf bereikt... het is niet datk met 1 of ander emo-rotkop hier zit, totaal niet.. maar stel mezelf wel minuut na minuut deze vraag..
yo, where we at..
yo, where we at..
13.4.09
open je ogen, en zie.
de realiteit schiet woorden tekort. overal messedup. massa's zonder identiteit. waar gaat dit heen. economische crisis door het hele land. land? wacht; over de halve wereld behoor ik te zeggen. het is belachelijk. de waarde van geld is het dagelijkse onderwerp. opstandingen worden het minst besproken, handelwaar is waar het nu om draait. de wereld is 1 groot materialistisch DING. eigen keuze's maken is geen optie. de overheid fockt je op. brengt je van je standpunt. keert je binnenstebuiten. mindgames is het dagelijkse voedsel geworden. 1 kloppend geheel, klaar om elk moment uit elkaar te barsten. niks is wat het was. in slomo afwachten wat het zál zijn. TIK-TAK.. Time flies by'
sweet memory.
een vriend is maar een vriend. een ruzie en tot ziens. ze laten in de steek, iets moois waar jij om geeft. een vriend die vind je zelden, tussen de mensen hier op aard. maar iemand die jou liefheeft, die staat daar voor je klaar.
want jezus zegt; houd mijn hand maar vast. ik leid jou door deze nacht. ik help je, ik troost je. houd mij maar goed vast...
a song i used to hear in church. stayed on my mind through the years.
want jezus zegt; houd mijn hand maar vast. ik leid jou door deze nacht. ik help je, ik troost je. houd mij maar goed vast...
a song i used to hear in church. stayed on my mind through the years.
13.1.09
11.1.09
life and its jokes
03.03.08
its true what they about a thin line between love and hate. your greatest love can be your biggest enemy at the same time. its crazy though.
our innerselves let it happen. cause when you love, you let someone get into your heart. its makes you vulnerable. your weakest and strongest points come out in the open. you get turned inside out. suddenly everything can be used against you, rather good or bad.
life is full of surprises and will always be. though it can be messed up, it will always turn out in something good. at least, thats how I see it.
I believe theres a lesson in everything, and its never too late to learn. even that thin line where people can get so worried about is worth taking a chance on. bcuz whats the use of life, when you know all the out comings of everything heading your path.
for as far as I see it you gotte jump in the deep to find out whats on the other side of life. and even if you fall, its alright. cause pain can be healed though it takes time. if you dont make mistakes, you cannot grow. dont be affraid to fail. cause thats what life is about.. the experience.
its true what they about a thin line between love and hate. your greatest love can be your biggest enemy at the same time. its crazy though.
our innerselves let it happen. cause when you love, you let someone get into your heart. its makes you vulnerable. your weakest and strongest points come out in the open. you get turned inside out. suddenly everything can be used against you, rather good or bad.
life is full of surprises and will always be. though it can be messed up, it will always turn out in something good. at least, thats how I see it.
I believe theres a lesson in everything, and its never too late to learn. even that thin line where people can get so worried about is worth taking a chance on. bcuz whats the use of life, when you know all the out comings of everything heading your path.
for as far as I see it you gotte jump in the deep to find out whats on the other side of life. and even if you fall, its alright. cause pain can be healed though it takes time. if you dont make mistakes, you cannot grow. dont be affraid to fail. cause thats what life is about.. the experience.
the word love
03.09.08
love. what does the word love mean?
there are so many people who really dont have any idea what the
word love means. they just use it as easy as a simple hi or goodbye.
liking someone or having one or two good conversations with one
or another makes people say ?I love you? all the time. you can go
anywhere around the world, and I bet there will be at léast one
person comparing the situation.
for me, it doesnt work that way. I may know a lot of people, but
that doesnt mean I love each and everyone. besides my family
there are only a few, countable on less than two hands, which I
truly care for and can say I love.
others, theyre just acquaintances, people I happen to know, or
hang out with every once in a while.
caring about someone doesnt have to be the same as loving
someone. its a mistake made every day.
?love? is the biggest misunderstood word there can be. its been
underestimated in every possible way. there are so many
definitions, but in fact its primarily a feeling.
a certain warmth. a soft caressment. a comforting sense. it
makes you give away a piece of yourself, and to find it back in
someone else. a feeling of trust. more than just a care about.
thats what love means, for me.
love. what does the word love mean?
there are so many people who really dont have any idea what the
word love means. they just use it as easy as a simple hi or goodbye.
liking someone or having one or two good conversations with one
or another makes people say ?I love you? all the time. you can go
anywhere around the world, and I bet there will be at léast one
person comparing the situation.
for me, it doesnt work that way. I may know a lot of people, but
that doesnt mean I love each and everyone. besides my family
there are only a few, countable on less than two hands, which I
truly care for and can say I love.
others, theyre just acquaintances, people I happen to know, or
hang out with every once in a while.
caring about someone doesnt have to be the same as loving
someone. its a mistake made every day.
?love? is the biggest misunderstood word there can be. its been
underestimated in every possible way. there are so many
definitions, but in fact its primarily a feeling.
a certain warmth. a soft caressment. a comforting sense. it
makes you give away a piece of yourself, and to find it back in
someone else. a feeling of trust. more than just a care about.
thats what love means, for me.
mijn lieve kindje.. 20.05.08
Na 9 lange maanden was het dan eindelijk zover..
de kleine werd geboren!
De laatste weken duurden het langst. De éen zei ik denk dat ze
eerder komt, terwijl de ander zei: nou, ik denk pas begin juni hoor!"
Zo vroeg al een eigen willetje. En zo koos de kleine ervoor om
op 20 mei het daglicht tegemoet te komen. 1 dag eerder dan mn
uitgerekende datum. Mama had nog wel zo gezegd: wachten tot
het nacht is!" maar nee, ze wou niet meer..
's Ochtends vroeg moed bij elkaar aant verzamelen om maar
weer naar de wekelijkse controle bij de verloskundige te gaan.
Toch ging het iets anders dan gepland. Een raar steek-achtig
gevoel in mn buik zorgde dat ik tóch maar even mn zus op de
hoogte stelde. Die is er immers altijd bij als ik op controle ga.
Waren dit mn eerste weeën?
En ja hoor inderdaad, naarmate we de tijd bijhielden besefte ik me
dat vandaag of morgen de kleine kwam. Alsnog ging ik hups in de
benen op weg naar de verloskundige, samen met zus en nichtje.
We hadden maar besloten nog niks te zeggen. Zo goed gelovig
waren ze toch al niet, dus ja, eerst aankijken maar.
Eenmaal aangekomen hadden we alleen gezegd dat het
wat "rommelde" daar binnen. Nou, ze moesten eens weten..
"Nou mevrouw, we gaan es even naar uw buik kijken" en ja hoor,
daar kwam weer een wee! Ik hield mezelf voor om te doen of er
niks was, terwijl ik in mn hoofd echt ineen kromp.
Goed, bezoekje was voorbij. Onderweg naar mn zus dr huis kwamen
we rowan tegen. (stiekem maakte ze het frontseated mee, haha!)
Heel vreemd achteraf, want terwijl die kleine zich klaarmaakte om
te komen stond haar mama gewoon doodleuk te praten op straat!
Eigenlijk zou ik met mn zus en haar twee kleine naar A'dam gaan
om de laatste dingen te regelen. Achteraf blij dat dat er niet van
gekomen is. Stel je voor, een bevalling midden in een Ikea-bed!
Al met al duurde het niet lang voor ook de misselijkheid begon,
samen met de onregelmatige weeën. Dus nog even en ze wou eruit.
De verloskundige wou ik zo lang mogelijk weglaten want Oh wat zag
ik er tegen op.
Na een tijdje had mn zus dr toch maar gebeld want het ging nu toch
echt wel snel ineens. Nog geen 15 minuuten nadat ze aangekomen
was begonnen de persweeën. Ik wist niét waar ik ze plaatsen moest,
wat een rampenplan was dat zeg.. Kon niet liggen, niet staan, alleen
maar naast mn zus dr bed op mn knieën zitten. Niet echt wat ik had
verwacht nee..
Na een tijdje knapte iets vanbinnen. My lord wat was dat! Nah, dát
waren dus mn vliezen die braken.. Vanaf dat moment kon ik alleen
nog maar denken Onee Onee ze komt er zo aan"
Bij de 4e perswee kwam dr hoofdje eraan, en bij de 5e was ze
geboren. Daar was mn lieve kleine kiddo. En wat een lief geluidje
toen ze begon te huilen..
Ze werd meteen gecontroleerd en alles bleek goed te zijn. Een
gezond klein wezentje. Hup snel dr kleertjes aan, en toen tijd voor
haar eerste flesje in de armen van haar trotse papa.
Een dag om niet te vergeten. Qua pijn, maar ook zeer zeker door
het geluk wat het met zich meebrengt.
Na 9 maanden getrappel en gedraai, eindelijk in levende lijve naast
papa en mama in bed. Uren verwonderd over het herkennen van de
kleine dingen, en het zien van de nieuwe.
Alles bij elkaar heeft achteraf 5uur geduurd. Ik mag er blij mee zijn,
sommige doen er 20+ uur over.
Nu na een weekje eindelijk af van de dagelijkse controles die thuis
gedaan werden. Tijd om te genieten van de kleine.
Tot slot voor hen die het nog niet weten?
Ze heet Joämy Mutiara Victorina Caëssarea,
met de achternaam van dr papa, Sumual.
de kleine werd geboren!
De laatste weken duurden het langst. De éen zei ik denk dat ze
eerder komt, terwijl de ander zei: nou, ik denk pas begin juni hoor!"
Zo vroeg al een eigen willetje. En zo koos de kleine ervoor om
op 20 mei het daglicht tegemoet te komen. 1 dag eerder dan mn
uitgerekende datum. Mama had nog wel zo gezegd: wachten tot
het nacht is!" maar nee, ze wou niet meer..
's Ochtends vroeg moed bij elkaar aant verzamelen om maar
weer naar de wekelijkse controle bij de verloskundige te gaan.
Toch ging het iets anders dan gepland. Een raar steek-achtig
gevoel in mn buik zorgde dat ik tóch maar even mn zus op de
hoogte stelde. Die is er immers altijd bij als ik op controle ga.
Waren dit mn eerste weeën?
En ja hoor inderdaad, naarmate we de tijd bijhielden besefte ik me
dat vandaag of morgen de kleine kwam. Alsnog ging ik hups in de
benen op weg naar de verloskundige, samen met zus en nichtje.
We hadden maar besloten nog niks te zeggen. Zo goed gelovig
waren ze toch al niet, dus ja, eerst aankijken maar.
Eenmaal aangekomen hadden we alleen gezegd dat het
wat "rommelde" daar binnen. Nou, ze moesten eens weten..
"Nou mevrouw, we gaan es even naar uw buik kijken" en ja hoor,
daar kwam weer een wee! Ik hield mezelf voor om te doen of er
niks was, terwijl ik in mn hoofd echt ineen kromp.
Goed, bezoekje was voorbij. Onderweg naar mn zus dr huis kwamen
we rowan tegen. (stiekem maakte ze het frontseated mee, haha!)
Heel vreemd achteraf, want terwijl die kleine zich klaarmaakte om
te komen stond haar mama gewoon doodleuk te praten op straat!
Eigenlijk zou ik met mn zus en haar twee kleine naar A'dam gaan
om de laatste dingen te regelen. Achteraf blij dat dat er niet van
gekomen is. Stel je voor, een bevalling midden in een Ikea-bed!
Al met al duurde het niet lang voor ook de misselijkheid begon,
samen met de onregelmatige weeën. Dus nog even en ze wou eruit.
De verloskundige wou ik zo lang mogelijk weglaten want Oh wat zag
ik er tegen op.
Na een tijdje had mn zus dr toch maar gebeld want het ging nu toch
echt wel snel ineens. Nog geen 15 minuuten nadat ze aangekomen
was begonnen de persweeën. Ik wist niét waar ik ze plaatsen moest,
wat een rampenplan was dat zeg.. Kon niet liggen, niet staan, alleen
maar naast mn zus dr bed op mn knieën zitten. Niet echt wat ik had
verwacht nee..
Na een tijdje knapte iets vanbinnen. My lord wat was dat! Nah, dát
waren dus mn vliezen die braken.. Vanaf dat moment kon ik alleen
nog maar denken Onee Onee ze komt er zo aan"
Bij de 4e perswee kwam dr hoofdje eraan, en bij de 5e was ze
geboren. Daar was mn lieve kleine kiddo. En wat een lief geluidje
toen ze begon te huilen..
Ze werd meteen gecontroleerd en alles bleek goed te zijn. Een
gezond klein wezentje. Hup snel dr kleertjes aan, en toen tijd voor
haar eerste flesje in de armen van haar trotse papa.
Een dag om niet te vergeten. Qua pijn, maar ook zeer zeker door
het geluk wat het met zich meebrengt.
Na 9 maanden getrappel en gedraai, eindelijk in levende lijve naast
papa en mama in bed. Uren verwonderd over het herkennen van de
kleine dingen, en het zien van de nieuwe.
Alles bij elkaar heeft achteraf 5uur geduurd. Ik mag er blij mee zijn,
sommige doen er 20+ uur over.
Nu na een weekje eindelijk af van de dagelijkse controles die thuis
gedaan werden. Tijd om te genieten van de kleine.
Tot slot voor hen die het nog niet weten?
Ze heet Joämy Mutiara Victorina Caëssarea,
met de achternaam van dr papa, Sumual.
my fase of life
28.06.08
got a life of my own now, doin things the way I want to
follow the steps I believe in, without holding back anymore
I know Ive let so many people down
I maybe dissapointed- or even abandonded them
but I know nothing takes place without a reason
love chose my side of life this time. it made me happy
for more than a year. and still continues doin so every day
my body is changin, for only a few know what I mean
every decision I have to make has its measures which
indicates my choices made in life these days
I dont regret anything, cause I believe god has his plans all
sorted out for me eversince day one, untill this very moment
maybe Ive done some changing. but for those Ive allways
been faithfull to, I still remain the same, even now
within a few months everything will become a lot clearer
I know some of y'll will come with preconceived opinions
about whats goin on, whats right, and whats not, etc.
but believe me when I say I got my life on track now
everything is goin just fine. couldnt wish myself a more
loving environment than Im in right now
I might be young. but I know Im ready. so again:
I got a life of my own now, doin things the way I want to
follow the steps I believe in, without holding back anymore.
got a life of my own now, doin things the way I want to
follow the steps I believe in, without holding back anymore
I know Ive let so many people down
I maybe dissapointed- or even abandonded them
but I know nothing takes place without a reason
love chose my side of life this time. it made me happy
for more than a year. and still continues doin so every day
my body is changin, for only a few know what I mean
every decision I have to make has its measures which
indicates my choices made in life these days
I dont regret anything, cause I believe god has his plans all
sorted out for me eversince day one, untill this very moment
maybe Ive done some changing. but for those Ive allways
been faithfull to, I still remain the same, even now
within a few months everything will become a lot clearer
I know some of y'll will come with preconceived opinions
about whats goin on, whats right, and whats not, etc.
but believe me when I say I got my life on track now
everything is goin just fine. couldnt wish myself a more
loving environment than Im in right now
I might be young. but I know Im ready. so again:
I got a life of my own now, doin things the way I want to
follow the steps I believe in, without holding back anymore.
the about me's
people wonder why I am who I am. theres only one logical explenation. time made me this way. it came with some positive and negatives sideways:
(my positives)
I learned to put things in words. I can talk about whatever. I can open up. I know when to time my do's & donts. I can relate to others. I can put others first. Im tryna fixx others with advices while I can use them best myself. I say what I think.
(my negatives)
I always fall back in a certain rhythm. I cant stand it when people try to push me into doing things. I can get aggresive real quick through the experiences. I do things my own way. Im tryna fixx others with advices while I can use them best myself. I say what I think.
(my positives)
I learned to put things in words. I can talk about whatever. I can open up. I know when to time my do's & donts. I can relate to others. I can put others first. Im tryna fixx others with advices while I can use them best myself. I say what I think.
(my negatives)
I always fall back in a certain rhythm. I cant stand it when people try to push me into doing things. I can get aggresive real quick through the experiences. I do things my own way. Im tryna fixx others with advices while I can use them best myself. I say what I think.
frendz
a long time ago I jumpedto the conclusion that my 'frendz' are countable on a maximum of two hands. one would call it silly and pathetic, but another would totally understand why even thát is quite an amount. nowerdays its hard to trust one or another. simply because there's so much hate and selfcenteredness going on these days.
in my circle it dont matter how many time goes by without socializing. cuz even after not seeing eachother for months, me and my frendz still stand strong and connect on the deepest level.
like one of my girls has written on her page: the most beautiful discovery that true friends can make, is that they can grow separately without growing apart....
in my circle it dont matter how many time goes by without socializing. cuz even after not seeing eachother for months, me and my frendz still stand strong and connect on the deepest level.
like one of my girls has written on her page: the most beautiful discovery that true friends can make, is that they can grow separately without growing apart....
tattoos on chicks
yesyes! I can officially say I belong to the crowd of tattood 'chicks'. on januari second, I impulsivly went to a tattooshop with my boo to get a tattoo from my babygirl's name (Joämy). photo will be uploaded later!
Abonneren op:
Reacties (Atom)
