Mijn geweldige vriend kwam ooit thuis met a little lovely suprise for me. Het was zo'n heerlijke verwen roze bruisbol wat je in bad gooit en je erna laat omringen door de emulsie van rozengeur en kleur. Een echte must have voor in iedere badkuip.
But it got better.
Iedereen is er vast wel eens langsgelopen. The Body Shop en aanverwant winkels. Nou. Ik als wekelijks amsterdam-ganger loop altijd mn zelfde route en sla de meest achterlijke winkels op omdat ze me for SOME reason aantrekken, maar ik er nooit binnenstap.
Een aantal keer heeft mn boyfriendlief het dus over die beruchte winkel waar hij mn gift had gekocht. Keer op keer liepen we erlangs maar niet dat in binnen wou kijken ofzo. Tot we toevallig last week samen weer eens in de City te vinden waren...
Op vacaturejacht had ie me tóch overtuigd daar eens te gaan kijken, maar dan variant nummer 2 en niet the exact store waar hij toen dus kocht. Nou. Wij naar binnen en vragen "voor een vriend van mij" of de vacature nog openstond en zo ja, wat de vereisten waren.
Voor ik het wist werd de shopmanager erbij geroepen en had ik een soort van gesprek midden in de winkel erover. We werden naar de achterzijde geroepen waar een rond tafeltje met 4 fonteintjes stond,met eromheen allerlei soorten open potten geuren en kleuren.
HUPS je kreeg wat met een spatel op je hand gekwakt en wrijven maar! Toen ik het er weer af mocht spoelen viel mn mond (helaas) letterlijk open van verbazing. so damn zacht hebben mn handen nog nooit gevoeld. Haha!
We gingen van scrubs tot cremés, naar facials en maskers. Every girls heaven! De glimlach op mn gezicht werd breder bij elk product wat ik opgesmeerd kreeg.
Eventually kreeg ik (van elk product leek het wel) een cadeau van mn lieve vriendje. I couldnt wait om lekker met em de badkamer in te duiken en heerlijk samen te kliederen =D.
It was the sweetest gift ever, ent wordt moeilijk om deze te overtreffen (hint! haha). Nee hoor, maar echt:
Every girl should get her Home-Spa
Voor de geduldige lezers: get your ass to SABON!!
19.7.09
Confessions en taboes.
Vervolg op mijn vorige blog. Maar dan in een ander aspect. Een echte eye-opener.
Je wordt doodgegooid met de opmerking: dat heb je echt van je vader/moeder!"
Deze blog gaat waarschijnlijk lijken op een preach for a better life waarvan velen zullen zeggen/denken kijk eerst naar jezelf (waar je dan compleet gelijk in hebt) maar tóch moet ik het in elk geval kwijt. In overweging om mezelf (once again) proberen te verbeteren!
Oke, hier komt ie:
Ooit kwam mijn dag dat ik een zwangerschaps test deed die positief was. Alles hier omheen doet er totaal niet toe in dit verhaal dus kunnen we meteen skippen. Afijn. Normaal hoor je aaaaaltijd van pregnant woman dat ze oh-zo verslaafd aan snoepen van een bepaald assortiment raken. Ik kan je met volle overtuiging vertellen: het is een fabeltje die al eeuwen wordt rondbazuint.
Natuurlijk kan iemand ergens meer zin in hebben, maar feiten die duiden op duidelijk zochtbare verslavingen tijdens de zwangerschap zijn totaal van de tafel geschoven.
Daar integen kan ik zelfs delen dat tijdens míjn zwangerschap? ik gewoon 9 v/d 10 keer amper tot niks kon eten omdat mn buik zich gewoon vol van BABY voelde. Raar maar waar.
Gezond eten was wel een pré maar zat er simpelweg niet in voor mij. Ik hield niks binnen en was een geweldig voorbeeld van hoe het zou kunnen zijn als je morningsickness hebt gedurende meer dan de helft van je zwangerschap. meerdere keren heb ik in het ziekenhuis gelegen aan het infuus door ik uitgedroging omdatk dus niks binnen kon houden.
Alles voor mn dochtertje, toen al.
Nu waar het eigenlijk om ging toen ik dees blog begon. Confessions en taboes.
Wanneer je op het punt staat een kindje op de wereld te brengen is het een feit dat die de genen van beide ouders tot zich neemt.
Now the part where you should get worried as a parent.
Ik heb opgezocht dat wanneer je een roker/smoker/drinker bent, dat er ruim 64% kans is dat je dat overbrengt op je siblings. Al doe je het wel of niet in het zicht.
I felt bad. Mijn partner rookt en heeft een geschiedenis in smoken. Ik rook (djarum telt igenlijk ZO niet mee, maar oke..) en smoken heeft er ook wel eens ingezeten(niet beginnend over brownies e.d.)
En ja, als je dan tijd neemt om daar bij stil te staan, helemaal als opvolger van mijn vorige blog, is het pretty Messed-Up what we're doing.
De buitenwereld oogt al niet anders meer dan jointdraaiende kids in zoiezo haast elk bushokje, laat staan op scholen/uitgaansgelegenheden en alle andere plekken waar je normaal zou komen of heen gaat om een gezelligavondje te hebben.
Once again. Ik hou mn hart vast.
Je wordt doodgegooid met de opmerking: dat heb je echt van je vader/moeder!"
Deze blog gaat waarschijnlijk lijken op een preach for a better life waarvan velen zullen zeggen/denken kijk eerst naar jezelf (waar je dan compleet gelijk in hebt) maar tóch moet ik het in elk geval kwijt. In overweging om mezelf (once again) proberen te verbeteren!
Oke, hier komt ie:
Ooit kwam mijn dag dat ik een zwangerschaps test deed die positief was. Alles hier omheen doet er totaal niet toe in dit verhaal dus kunnen we meteen skippen. Afijn. Normaal hoor je aaaaaltijd van pregnant woman dat ze oh-zo verslaafd aan snoepen van een bepaald assortiment raken. Ik kan je met volle overtuiging vertellen: het is een fabeltje die al eeuwen wordt rondbazuint.
Natuurlijk kan iemand ergens meer zin in hebben, maar feiten die duiden op duidelijk zochtbare verslavingen tijdens de zwangerschap zijn totaal van de tafel geschoven.
Daar integen kan ik zelfs delen dat tijdens míjn zwangerschap? ik gewoon 9 v/d 10 keer amper tot niks kon eten omdat mn buik zich gewoon vol van BABY voelde. Raar maar waar.
Gezond eten was wel een pré maar zat er simpelweg niet in voor mij. Ik hield niks binnen en was een geweldig voorbeeld van hoe het zou kunnen zijn als je morningsickness hebt gedurende meer dan de helft van je zwangerschap. meerdere keren heb ik in het ziekenhuis gelegen aan het infuus door ik uitgedroging omdatk dus niks binnen kon houden.
Alles voor mn dochtertje, toen al.
Nu waar het eigenlijk om ging toen ik dees blog begon. Confessions en taboes.
Wanneer je op het punt staat een kindje op de wereld te brengen is het een feit dat die de genen van beide ouders tot zich neemt.
Now the part where you should get worried as a parent.
Ik heb opgezocht dat wanneer je een roker/smoker/drinker bent, dat er ruim 64% kans is dat je dat overbrengt op je siblings. Al doe je het wel of niet in het zicht.
I felt bad. Mijn partner rookt en heeft een geschiedenis in smoken. Ik rook (djarum telt igenlijk ZO niet mee, maar oke..) en smoken heeft er ook wel eens ingezeten(niet beginnend over brownies e.d.)
En ja, als je dan tijd neemt om daar bij stil te staan, helemaal als opvolger van mijn vorige blog, is het pretty Messed-Up what we're doing.
De buitenwereld oogt al niet anders meer dan jointdraaiende kids in zoiezo haast elk bushokje, laat staan op scholen/uitgaansgelegenheden en alle andere plekken waar je normaal zou komen of heen gaat om een gezelligavondje te hebben.
Once again. Ik hou mn hart vast.
Worried mommy.
Ik maak me zorgen om het leven dat mn dochtertje later moet leiden in deze maatschappij. Nu bijna 14 maanden voel ik me gezegend mijn kleine meisje gezond te zien opgroeien. Elke dag wil ze iets nieuws leren. En elke dag geniet ik meer van haar.
Vroeger toen het bleef bij een gespreksonderwerp met verscheidene vrienden kwam deze topic altijd wel naar boven: Ik vraag me af hoe onze kinderen later zullen worden, met al die shit wat je nu al om je heen ziet".
Nu ik mn little girl echt een klein mevrouwtje zie worden ben ik bang voor de invloeden die al gauw op haar pad zullen komen.
Kinderen vanaf groep 1 hebben een mentaliteit van iemand minstens 2 jaar ouder. Dan heb ik het vooral (no offense) over de associaal "hollands" opgevoede kiddo's onder ons.
Mijn nichtje lief zit nu in groep 1 (vandaar deze ervaringen) en soms als ik haar wegbreng/ophaal sta ik te kijken van hoe het er aan toe gaat. Het is zo onwerkelijk.
Telkens vraag ik me af: was ik vroeger ook zo, nee toch!??"
Natuurlijk benik het er compleet mee eens dat je je zoontje/dochter maakt tot wat ze zijn. Daar geld een goede opvoeding het zwaarst in. En ofcourse kan je daar altijd aan werken.
Maar come-on. Het is gewoon niet meer normaal hoe de komende generaties achter uit zullen gaan!
Respect normen en (eigen)waarden zijn totaal niet wat het geweest is. In mijn tijd al niet meer, maar laat staan als mijn (en misschien jouw) dochtertje/zoontje later in de pubertijd zit.
Ik hou mn hart vast en zal er alles aan doen, wat ik kan als moeder, om mijn nu nog zo kleine meisje, het beste te geven that I can.
Vroeger toen het bleef bij een gespreksonderwerp met verscheidene vrienden kwam deze topic altijd wel naar boven: Ik vraag me af hoe onze kinderen later zullen worden, met al die shit wat je nu al om je heen ziet".
Nu ik mn little girl echt een klein mevrouwtje zie worden ben ik bang voor de invloeden die al gauw op haar pad zullen komen.
Kinderen vanaf groep 1 hebben een mentaliteit van iemand minstens 2 jaar ouder. Dan heb ik het vooral (no offense) over de associaal "hollands" opgevoede kiddo's onder ons.
Mijn nichtje lief zit nu in groep 1 (vandaar deze ervaringen) en soms als ik haar wegbreng/ophaal sta ik te kijken van hoe het er aan toe gaat. Het is zo onwerkelijk.
Telkens vraag ik me af: was ik vroeger ook zo, nee toch!??"
Natuurlijk benik het er compleet mee eens dat je je zoontje/dochter maakt tot wat ze zijn. Daar geld een goede opvoeding het zwaarst in. En ofcourse kan je daar altijd aan werken.
Maar come-on. Het is gewoon niet meer normaal hoe de komende generaties achter uit zullen gaan!
Respect normen en (eigen)waarden zijn totaal niet wat het geweest is. In mijn tijd al niet meer, maar laat staan als mijn (en misschien jouw) dochtertje/zoontje later in de pubertijd zit.
Ik hou mn hart vast en zal er alles aan doen, wat ik kan als moeder, om mijn nu nog zo kleine meisje, het beste te geven that I can.
Binnenvetter.
Ik laat me hart spreken
geen zin om me hoofd te breken
gevoelens weer opgekropt
door woede weer opgeslokt
stress en verdriet.
al een tijdje mezelf niet
en ze denken dat ze me kennen
ze weten de helft niet
niemand, merkt iets
ik verstop het zonder te spelen
emoties wil ik niet delen
het blijft binnen.
hetgeen wat ik geef
het zijn woorden en zinnen
geschreven zonder versterking
ik geef het zonder beperking
me woorden op de beat
een therapeutische werking.
ik vraag niemand om hulp
er is niemand die helpt
met de pen kom ik steeds een stukje
dichter bij mezelf.
het moet eruit
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnevetter.
kan de klokken horen luiden
maar ik weet niet waar de klepel hangt
of weet ik het wel, ben ik gewoon bang?
kheb angst om te falen
ben bang om weer af te dwalen.
Ik schrijf voor wat ik voel
kan ik je hart en ziel raken?
onvoorwaardelijk liefde geven
zonder te haten?
mama's zorgen wegnemen
en haar weer trots maken?
loslaten
wat ik eigenlijk niet wil missen
ik zie mensen gissen
neem me aas mee om te vissen
maar ik bijt niet.
"The world is yours" is me lijflied
soms voel ik me dood
ook al is het me tijd niet
maar ik blijf niet in deze staat
me gebeden worden gehoord
gevoelens worden verwoord
dus ik schrijf door
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnenvetter.
Ik zoek me steun op de beat
leun op de beat
het houd me staande
maar die bullshit binnen in me blijft gaande.
tot hier en niet verder
de heer is me herder
ik laat me leiden
bestemming onbekend
me stemming ongekend
emoties omgezet
tis winnen met woorden
ik laat me rust niet meer verstoren
geen zin om me hoofd te breken
gevoelens weer opgekropt
door woede weer opgeslokt
stress en verdriet.
al een tijdje mezelf niet
en ze denken dat ze me kennen
ze weten de helft niet
niemand, merkt iets
ik verstop het zonder te spelen
emoties wil ik niet delen
het blijft binnen.
hetgeen wat ik geef
het zijn woorden en zinnen
geschreven zonder versterking
ik geef het zonder beperking
me woorden op de beat
een therapeutische werking.
ik vraag niemand om hulp
er is niemand die helpt
met de pen kom ik steeds een stukje
dichter bij mezelf.
het moet eruit
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnevetter.
kan de klokken horen luiden
maar ik weet niet waar de klepel hangt
of weet ik het wel, ben ik gewoon bang?
kheb angst om te falen
ben bang om weer af te dwalen.
Ik schrijf voor wat ik voel
kan ik je hart en ziel raken?
onvoorwaardelijk liefde geven
zonder te haten?
mama's zorgen wegnemen
en haar weer trots maken?
loslaten
wat ik eigenlijk niet wil missen
ik zie mensen gissen
neem me aas mee om te vissen
maar ik bijt niet.
"The world is yours" is me lijflied
soms voel ik me dood
ook al is het me tijd niet
maar ik blijf niet in deze staat
me gebeden worden gehoord
gevoelens worden verwoord
dus ik schrijf door
desnoods letter voor letter
dit ben ik
en dit zijn de episodes van een binnenvetter.
Ik zoek me steun op de beat
leun op de beat
het houd me staande
maar die bullshit binnen in me blijft gaande.
tot hier en niet verder
de heer is me herder
ik laat me leiden
bestemming onbekend
me stemming ongekend
emoties omgezet
tis winnen met woorden
ik laat me rust niet meer verstoren
Ik en lyrics.
Ik betrap mezelf er net voor de zoveelste keer op dat ik weer in de wereld van de lyrics ben gedoken. Ik vind mn inspiratie in de teksten die een ander in een rap of song verwoord.
Gedurende mn (zeer verwaarloosde) blog zal je minnnnstens 10 teksten terugvinden die worldknown zijn maar hoogstwaarschijnlijk a tiny little bit aangepast met mn eigen visie.
Have fun journing around my blogspot.com
Gedurende mn (zeer verwaarloosde) blog zal je minnnnstens 10 teksten terugvinden die worldknown zijn maar hoogstwaarschijnlijk a tiny little bit aangepast met mn eigen visie.
Have fun journing around my blogspot.com
Abonneren op:
Reacties (Atom)
